Προσηυχήθη επί μακρόν δια το παιδί της -φευ! διότι δεν αμφέβαλλεν ότι η κλήρα της είχεν είπει την αλήθειαν, και ουδ' ησθάνετο την ανάγκην να ζητήση επιβεβαίωσιν της ειδήσεως.

Έμεινεν επί ώρας γονατιστή, και όταν επήλθεν ο κάματος και εξηπλώθη αυθορμήτως επί του μικρού, εστρωμένου, χαμηλού σοφά της, τότε συνέλαβε μίαν απόφασιν και είπε μεγαλοφώνως: «Βαρδιάνος στα σπόρκα θα πάω! Βαρδιάνος στα σπόρκα!»