Καμιά ομορφιά, καμιά ασχήμια, καμιά αλήθεια δεν είναι τόσο μεγάλη δίχως την αίσθηση του τραγικού. Ωστόσο, υπάρχει κάτι πιο πέρα από το τραγικό: το πάθος. Η ίδια η ηρωίδα του βιβλίου χαράζει την τρελή διαδρομή της κι έπειτα δίνει τη ζωή της σαν σκυτάλη σε μια άλλη, να φτάσει κι αυτή στις εσχατιές των αισθήσεων. Τα πάθη τους ειπωμένα μέσα από ένα κλασικό αφηγηματικό ύφος, βγαλμένα μέσα από τον κοινωνικό ιστό της Ελλάδας μετά το Β' Παγκόσμιο πόλεμο. Δύο γυναίκες βιώνουν μια «αγία πορνεία» και εξαγνίζουν τον αναγνώστη μέσα στο προσωπικό τους έρεβος.