Ο τόμος αυτός, που είναι ο 33ος στη σειρά «Αρχαίοι Συγγραφείς» των «Εκδόσεων Ζήτρος», περιλαμβάνει τα λουκιάνεια έργα που σχετίζονται με τη «Σάτιρα θανάτου και κάτω κόσμου» : Περί πένθους, Κατάπλους ή Τύραννος, Χάρων ή Επισκοπούντες, Μένιππος ή Νεκυομαντεία και μια επιλογή από τους Νεκρικούς διαλόγους. Προηγείται μια Γενική Εισαγωγή, όπου εξετάζονται ο βίος και το έργο του Λουκιανού, καθώς και η χειρόγραφη παράδοση των έργων του.

Το Περί πένθους είναι μια σύντομη πραγματεία, στην οποία ο Λουκιανός αντλώντας στοιχεία από τους κυνικούς, και αξιοποιώντας τη ρητορική του παιδεία, διακωμωδεί τις αντιλήψεις και τις αντιδράσεις των ανθρώπων σε καταστάσεις πένθους.

Το Κατάπλους ή Τύραννος είναι ένας διάλογος που διαδραματίζεται στον κάτω κόσμο. Στην όχθη της Αχερουσίας λίμνης ο Χάροντας και η Κλωθώ υποδέχονται τον Ερμή, που φέρνει, μεταξύ άλλων, τρεις νεκρούς οι οποίοι συμμετέχουν στον διάλογο εκφράζοντας τρεις διαφορετικές θεωρήσεις της ζωής και του θανάτου: τον κυνικό φιλόσοφο Κυνίσκο, τον πλούσιο τύραννο Μεγαπένθη και τον φτωχό τσαγκάρη Μίκυλλο.

Το  Χάρων ή Επισκοπούντες παρουσιάζει έναν μόνιμο κάτοικο του ’δη, τον Χάροντα, να ανεβαίνει επάνω στη γη και να παρατηρεί, με τη βοήθεια του Ερμή, τα ενδιαφέροντα και τις επιδιώξεις των ανθρώπων, σχολιάζοντάς τα από την οπτική γωνία του θανάτου και της μεταθανάτιας ζωής.

Στο Μένιππος ή Νεκυομαντεία περιγράφεται η κατάβαση του κυνικού φιλοσόφου Μενίππου στον κάτω κόσμο. Ο Μένιππος, διαπιστώνοντας την αντίθεση ανάμεσα στη ζωή των θεών και στα επιτάγματα των νομοθετών, αλλά και την ασυμφωνία και την ασυνέπεια των φιλοσόφων, αποφασίζει να κατεβεί στον κάτω κόσμο για να ρωτήσει τον μάντη Τειρεσία ποιος είναι ο άριστος βίος τον οποίο θα πρέπει να επιλέγει κάθε συνετός άνθρωπος.