Το λεξικό του Λακαριέρ είναι ένα ιδιότυπο βιβλίο που συνεχίζει την παράδοση της γαλλικής ανορθόδοξης «λεξικογραφίας», ως επιφανή δείγματα της οποίας μπορούμε να αναφέρουμε το Φιλοσοφικό Λεξικό του Βολταίρου και το Λεξικό των κοινών τόπων του Φλομπέρ.

Αλλά είναι ιδιότυπο και μέσα στο ανορθόδοξο πεδίο στο οποίο ανήκει, διότι θυμίζει αρκετά την απροσδόκητη ταξινόμηση των ζώων σε «μια κάποια κινέζικη εγκυκλοπαίδεια», την οποία περιέγραψε σε ένα κείμενό του ο Μπόρχες, το οποίο κατέστησε διάσημο με τον «Πρόλογό» του στο Οι λέξεις και τα πράγματα ο Φουκό.

Έτσι δίπλα στα λήμματα «Αναξαγόρας» και «κυπαρίσσι» διαβάζουμε τα λήμματα «Γνώθι σ' αυτόν» και «γλυκό του κουταλιού», δίπλα στα λήμματα «εξώκοιτος» και «δελφίνια» βλέπουμε τα λήμματα «Μπραζιγιά Ρομπέρ» και «Καγκελόπορτα» (το μυθιστόρημα του Ανδρέα Φραγκιά).

Ορισμένα λήμματα είναι στην πραγματικότητα υπολείμματα: ο Ρίτσος, π.χ., περιέχεται με τρεις εγγραφές, τις «Ρίτσος Γιάννης» (στο Ρω), «Πέτρες, Επαναλήψεις, Κιγκλίδωμα» (στο Πι) και «Ρωμιοσύνη» (πάλι στο Ρω). Με λίγα λόγια, το Ερωτικό λεξικό της Ελλάδας χαίρει μιας δημιουργικής αυθαιρεσίας, γιατί δεν περιέχει μόνο λήμματα που αναφέρονται αποκλειστικά στον ελληνικό χώρο και χρόνο αλλά και έννοιες και πράγματα εντελώς ετεροειδή.