ΤΟ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ δεν έχουμε διαβάσει βιβλίο σαν κι αυτό. Δεν είναι απλώς ένα ακόμη μυθιστόρημα με θέμα τον πόλεμο. Δεν περιγράφει μόνο, με γραφίδα κοφτερή, την αγωνία, το φόβο του στρατιώτη που προσδοκά κρυμμένος στα φυλλώματα τη μοίρα του, με τη μορφή μιας σφαίρας που γράφει απάνω το όνομά του.

Για πρώτη φορά ένα μυθιστόρημα μιλάει για την ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΛΟΦΟΥ, για τον πόλεμο στο Βιετνάμ, όπως τον έζησαν οι φτωχοί, κατατρεγμένοι, καταδιωγμένοι κάτοικοι αυτού του τόπου. Και μαζί διαβάζουμε μια υπέροχη ιστορία αγάπης, μια ιστορία για τη χαμένη νιότη αλλά και για την ελπίδα που σαν δειλή φλόγα τρεμοπαίζει.

Το βιβλίο έγινε δεκτό με διθυραμβικές κριτικές από το σύνολο του Τύπου στην Ευρώπη, όχι μόνο για την οπτική από την οποία ο συγγραφέας χειρίζεται το θέμα αλλά και για την αναμφισβήτητη λογοτεχνική του αξία, για την αμεσότητα και την ειλικρίνεια της γλώσσας που αποδεικνύει περίτρανα ότι σε Ανατολή και Δύση η ψυχή του ανθρώπου είναι πάντα το ίδιο ευάλωτη και τρωτή.

Η ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΛΟΦΟΥ χαρακτηρίστηκε ως το ωραιότερο αντιπολεμικό βιβλίο που γράφτηκε ποτέ μετά το ΟΥΔΕΝ ΝΕΩΤΕΡΟΝ ΑΠΟ ΤΟ ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ του ‘Εριχ Μαρία Ρεμάρκ.