Το παιδί που με την παρουσία του θα γεμίσει τις σελίδες αυτού του βιβλίου - ο Μέλιος - δεν είναι πια παιδί και δεν μετράει τα άστρα. Μετράει τα αγκάθια που του στρώνει στο διάβα της η ζωή, και πονάνε, πονάνε αφόρητα. Νωρίς, πολύ νωρίς, βρέθηκε ο Μέλιος ν' ανεβαίνει την ανηφόρα του κόσμου. Κι ήταν μικρός και ξυπόλητος. Μα άντεξε και στάθηκε πλάι στους φτωχούς χωριάτες και βοήθησε τους ανήμπορους να δούνε λίγο φως, λίγη χαρά στη ζωή τους. Όρθωσε το ανάστημα του στη βία των "αφεντάδων", τίμιος, περήφανος, ασυμβίβαστος.