Κυκλοφορεί ελεύθερος στις στοές, πάνω στα σύννεφα ή μες στην ομίχλη, όμως ανά πάσα στιγμή οι Αρχές έχουν το δικαίωμα να τον συλλάβουν και να τον εκτελέσουν. Νομίμως!...

O ανακριτής γίνεται σκιά του. Για κάθε φόνο, ληστεία η βιασμό θεωρείται εκ των προτέρων ένοχος και τον καλούν σε απολογία. Εντούτοις, στο τέλος ξεγλιστράει. Ξεγελάει ακόμη και τον Αρχιεπίσκοπο, που αποδεδειγμένα είναι ο πιο επαγγελματίας δολοφόνος μέσα στη πόλη.

Στο μεταξύ, ο ήρωας παθαίνει σοκ όταν διαπιστώνει ότι η Παλόμα είναι ο Ορέστης, ο πεθαμένος φίλος του, εγκέφαλος κάποτε της ομάδας που σκόπευε, λέει, να ανατρέψει ενόπλως το καθεστώς. Αλλά και πάλι, με τη βοήθεια της Χιονάτης και της Λεύκης, το ξεπερνάει. Μόνο όταν πέφτει πάνω στον καθρέφτη και τις οθόνες του χάνει κάθε προσανατολισμό. Και προπαντός όταν ο καθρέπτης μεταμορφώνεται σε γυναίκα και τον ζητάει σε γάμο. Διαμεσολαβητής; Ο Αγιος!