Οι «ήρωες» είναι καθημερινοί άνθρωποι που ξεπερνάνε τα όριά τους και φτάνουν σε οριακές στιγμές και καταστάσεις. Καθένας μας είναι εν δυνάμει δολοφόνος, αλλά η συγκυρία -άλλοι την ονομάζουν κακιά στιγμή- μας οδηγεί να ξεπεράσουμε τη διαχωριστική γραμμή... Πρέπει να σκεφτούμε: Tι είναι τελικά οι δολοφόνοι; 'Ανθρωποι που κάνουν συχνά ό,τι δεν μπορούν να κάνουν οι άλλοι... εμείς! Ξεπερνάνε τις κοινωνικές συμβάσεις, γίνονται παιδιά και υπεράνθρωποι. Είναι άρρωστα μυαλά που νιώθουν «θεοί» έχοντας πάνω στους άλλους ανθρώπους δικαίωμα ζωής και θανάτου.

Όταν οι «δράκοι» σκοτώνουν, αισθάνονται σαν θεοί, έχουν το ατιμώρητο! Είναι ήρωες που φτάνουν από το ζενίθ στο ναδίρ! Από την απόλυτη κυριαρχία στην κόλαση. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά την ομολογία της πράξης τους βλέπουμε άτομα με αφάνταστη ηρεμία, με σχεδόν απίστευτα «ακίνδυνες φυσιογνωμίες», που σχεδόν πάντα κρύβουν μια βαθιά θρησκευτικότητα μέσα τους...