Αγάπη μου με θλίβει η εικόνα της Ακρόπολης κάθε βράδυ. Με μελαγχολεί η εικόνα που δεν είσαι εσύ μα σε θυμίζει. Έτσι φωτισμένη, σαν την καρδιά μου όταν χτυπά για σένα. Έχεις γεννηθεί ξανά; Κοιμάσαι; Να είσαι ήρεμος. Να παίξουμε κρυφτό στην Ακρόπολη. Να κρύβομαι και να με ψάχνεις: Σε φαντάζομαι να με κυνηγάς στους κίονες. Θα ανεμίζουν τα μαλλιά μου και θα σε προδίδουν. Πού να είσαι τώρα; Γράφω σκέφτομαι σκέφτομαι γράφω σε θυμάμαι σε αισθάνομαι, δίχως να γνωρίζω ποιος είσαι.

Από πού; Από ποιον πλανήτη θα ρθεις να ταράξεις την ηρεμία της ψυχής μου; Σε μυρίζω.