Λυρικά, μελωδικά, αλλά και βαθύτατα επηρεασμένα από την πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα της Νεότερης Ελλάδας (κυρίως το διάστημα 1967-1974) είναι τα ποιήματα του Ισίδωρου Ι. Καρδερίνη, της συλλογής του «Στα δίχτυα της μοναξιάς», που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ιωλκός. Μια ολόκληρη πορεία αναζητήσεων και γόνιμων συμπερασμάτων διαφαίνεται ξεκάθαρα μέσα από την κατάθεση του σώματος των 144 ποιημάτων του δημιουργού. Ο νέος οικονομολόγος-ποιητής δείχνει μια ακατάπαυστη παραγωγικότητα συνδυασμένη με την πρωτοτυπία. Μικρό δείγμα γραφής του Ισίδωρου Ιωάν. Καρδερίνη είναι και το παρακάτω:

ΠΕΔΙΟ ΠΟΛΕΜΟΥ

Το ατσάλινο ξίφος
Μπήχτηκε στα σπλάχνα του ήλιου.

Το πυρακτωμένο του αίμα
Κρουνηδόν χύθηκε στο χώμα
Σχηματίζοντας ποτάμι πορφυρένιο.

Τα λουλούδια απελπισμένα
Σαν σκουπιδόχαρτα παρασύρθηκαν
Απ' τα ορμητικά νερά
Των πιο τραγικών στιγμών
Της ανθρώπινης ιστορίας.

Τα παρακείμενα βουνά
Αντήχησαν τις τελευταίες κραυγές
Ανείπωτου πόνου
Των κρεουργημένων στρατιωτών...