Έγειρε προς τα πίσω στην πολυθρόνα ο μοίραρχος και τράβηξε δυο ρουφηξιές. Κοιτάζοντας όχι εμένα αλλά προς το παράθυρο, είπε με φωνή άχρωμη, χαμηλή: ''Επληροφορήθην όσα εδηλώσατε εις τον ενωμοτάρχη τη νύκτα. Θα ήθελα όμως, αν δε σας κουράζει, να μου τα επαναλάβετε, γιατρέ μου. Τώρα μάλιστα που πέρασε η ταραχή των πρώτων ωρών. Σας επαναλαμβάνω: αν δε σας κουράζει''. Πολύ ευγενικός ήταν μαζί μου ο μοίραρχος Προκοπίου. Μ' έβαλε σε πονηρές σκέψεις η τόση ευγένεια. ''Ευχαρίστως, κύριε διοικητά'', είπα. ''Θα σας αφηγηθώ τι συνέβη με τη μεγαλύτερη ανθρωπίνως δυνατή ακρίβεια''.

Απόσπασμα από το βιβλίο σελ. 41