Στην έρημο των ανθρώπων μυριάδες οι άνθρωποι που ψάχνουν ανθρώπους. Που ψάχνονται. Αλλοτε με προσμονή, άλλοτε με απελπισία. Οι άνθρωποι συναντιούνται, σμίγουν, φοβούνται, χωρίζουν, θυμούνται, χάνονται και πάλι απ΄ την αρχή. Εφόσον η έρημος συνεχίζει ν΄ αναδεύει την άμμο της. Έρωτας, αγάπη, απόγνωση, τύχη, ανάγκη;

Η "Ελένη από χαρτί" ήταν μια γυναίκα με σάρκα και οστά που ζούσε εδώ, δίπλα μας. Η αποχώρησή της γέννησε ένα κείμενο, ένα σωρό χειρογράφων κατ΄ εικόνα της. Τώρα πια λέγεται "Έλενα Ξένου". Αλλο σώμα, άλλου, αλλού. Βρήκε το νέο της όνομα σ΄ ένα κείμενο του Χειμωνά. Κατά τα άλλα ο χωρισμός πάντα ισοδυναμεί μ΄ έναν μικρό θάνατο και πάντα απαιτούνται τεχνικές αντιμετώπισής του.