Μια ένδοξη πορεία γεμάτη μειονεκτήματα, λαμπρότητα, ελαττώματα και ιδανικά, ένας δρόμος δύναμης και αχαριστίας, μια ζωή μεσαιωνική, βάναυση και σκληρή, το κορύφωμα της ισχύος, η απόλυτη εξουσία και επιβολή, ο ιπποτισμός και η ανδρεία, η έπαρση και η αλαζονεία ανοίγουν το δρόμο μιας πετυχημένης συνωμοσίας. Το ερωτικό πάθος, τυφλώνει και η ζήλια διαλύει τη λογική ενός στρατηλάτη δοξασμένου, επίφοβου και αγνώμονα.

Οι ταπεινωμένοι φίλοι και συμπολεμιστές, η αριστοκρατία των όπλων του Αυτοκρατορικού στρατού, δεν τον χρειάζονταν πια. Ήταν ένας δοξασμένος αλλά και αφόρητος, μπορεί μισότρελος και σίγουρα αχάριστος.

Η γυναίκα που λάτρεψε και ζήλεψε παθιασμένα, η Αυγούστα Θεανών, η πανέμορφη και δόλια, τον χρησιμοποίησε, τον φοβήθηκε και ταυτίστηκε με τους συνωμότες για την αγάπη του Αρχισυνωμότη. Η μοιχεία συμμάχησε με την συνωμοσία και το τέλος του ιδρυτή της Pax Byzantina Νικηφόρου Β' του Φωκά γράφτηκε με αίμα. Κατακρεουργήθηκε από ξίφη συναδέλφων με την ηθική αυτουργία και σύμπραξη «επιβουλών γυναικός ανισχύρου».