Η Ειρήνη είναι μια γυναίκα που κοριτσάκι ακόμη φεύγει από τη Θεσσαλονίκη για να γλιτώσει τη σφαγή μετά την καταστολή της εξέγερσης των Ζηλωτών. Θα μεγαλώσει μέσα σε γαλήνη και ηρεμία στην Αθήνα των Καταλάνων κάτω από το βράχο της Παναγιάς της Αθηνιώτισσας, τον Παρθενώνα, για να καταλήξει άθελά της κυρά σε πύργο της Μέσα Μάνης.

Η πορεία της ειρήνης, που ιστορείται με μιαν άτακτη συνειρμική προσέγγιση, δίνει στον αναγνώστη μια πιστή εικόνα της πολυεθνικής βυζαντινής Ελλάδας, εικόνα λιγότερο σαφή για τη Θεσσαλονίκη (μισοσβημένη μέσα στις παιδικές αναμνήσεις της Ειρήνης), πιο ξεκάθαρη για την Αθήνα (εξιδανικευμένη όμως από τη νοσταλγία της εφηβείας), εφιαλτικά έντονη και ισάξια ανθρωπολογικής μελέτης για μια κατάξερη και θανατερή Μάνη φρατρικής βεντέτας.

Πέρα όμως από την Ελλάδα του 1350-1380 στην οποία εκτυλίσσεται, η ιστορία της Ειρήνης αποκαλύπτει αρχέτυπα διαχρονικά προβλήματα της γυναικείας ύπαρξης και αποπνέει ένα παράξενο μείγμα θρησκευτικής κατάνυξης και ερωτισμού καθώς και μια έντονη αίσθηση ζωής και θανάτου.