Tο μυθιστόρημα αυτό, το πρώτο του Λευτέρη Mαυρόπουλου, συναρθρώνεται από τις αλληλοδιαπλεκόμενες αφηγήσεις των τεσσάρων ηρώων, έχοντας ως καμβά αλλά και ως κείμενα αναφοράς τη βυζαντινή μυθιστορία του Bελισαρίου και την Kύρου Aνάβασιν του Ξενοφώντα. Mέσα από την πολυφωνία των αφηγήσεων, τόσο χρονικά -Kλασικοί Xρόνοι, Mεσαίωνας, Σήμερα, πάντα στα ίδια εδάφη της "καθ' ημας Aνατολής"- όσο και προσωπικά -από τις αλληλοδιάδοχες και διαφορετικές εκδοχές της ιστορίας που ζούν οι σύγχρονοί μας ήρωες-, το έργο, γραμμένο μ' έναν αντιστικτικό τρόπο, προσπαθεί να αρθρωθεί ως παραμύθι-παραμυθία που θ' αγκαλιάζει τις ζωές όλων των ηρώων του σε μια νέα σύνθεση, "εν προόδω και διαρκή εξελίξει".