Φιλέλληνες = Οι άνθρωποι του «αλλού», όχι κατανάγκην Έλληνες, αγαπούν από μακριά, έξω απ' το χώρο τους, μια Ελλάδα ιδανική, ο καθένας τη δικιά του.

Παρωδία της Οδύσσειας, αν θέλετε, όπου όμως μήτε Οδυσσέας υπάρχει, μήτε Ιθάκη. Το 1945 μια καραβιά Ελλήνων υποτρόφων φεύγει για τη Γαλλία. Με τα χρόνια, με τις προσωπικές τους εμπειρίες της ξενιτιάς και τη Μεγάλη Μετανάστευση των Εθνών που συγκλονίζει τον κόσμο ολοένα και πιο έντονα, ανακαλύπτουν πως στις μέρες μας ολόκληρη η υφήλιος κατοικείται από φιλέλληνες, απ' τους boat-people της Ασίας και της Αφρικής ώς τους πρόσφυγες της Ευρώπης. Η εθνικότητα «ξένος» είναι, αριθμητικά, η επικρατέστερη. Και καθόλου δεν αποκλείεται η ίδια η πατρίδα του ανθρώπου, η γης, να τον εξορίσει κάποτε, οργισμένη, να πετάξει μακριά τούτο το άχθος αρούρης, το κακοποιό. Αυτό είναι το ένα τέλος του βιβλίου. Υπάρχει όμως κι άλλο.