Η επιστημονική οργάνωση της εργασίας, που επινόησε ο Τέυλορ στα τέλη του περασμένου αιώνα για τη βιομηχανία, επηρέασε καθοριστικά την οργάνωση και λειτουργία του σχολείου. Η προετοιμασία των νέων για τον κόσμο της εργασίας γίνεται από το σχολείο μέσω της βίωσης των καθημερινών λειτουργιών του, μέσω του «αθέατου» προγράμματος του σχολείου.

Οι νέες τεχνολογίες, η ανάγκη για συνεχείς καινοτομίες, η έμφαση στην ποιότητα και η ανάγκη για ευελιξία της σημερινής παραγωγής, ανέτρεψαν την τεϋλορική οργάνωση της εργασίας.

Οι νέες μορφές οργάνωσης της εργασίας απαιτούν εργαζόμενους με εντελώς διαφορετικά προσόντα και δεξιότητες. Το σχολείο εξακολουθεί να στέκει αμήχανο μπροστά στις ραγδαίες αυτές εξελίξεις και να προετοιμάζει τους μαθητές του για τη μαζική παραγωγή.

Το δοκίμιο αυτό, αφού προσπαθεί να αναλύσει πώς έχουν σήμερα τα πράγματα, καταλήγει προτείνοντας ένα σχέδιο οργάνωσης και λειτουργίας του σχολείου τέτοιο που να ανταποκρίνεται στις σημερινές απαιτήσεις του κόσμου της εργασίας.