Ένα αγόρι στις αρχές της εφηβείας χάνεται σε έναν κόσμο όπου το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον δένονται κόμπο, κατοικημένο από τις Ζωντανές Σκιές της μνήμης, σύγχρονους «λευκούς» μάγους, επίγειους αγγέλους, μαύρους αγίους, Γιαπωνέζους ποιητές των χάι-κου και τα τρυφερά χοϊκά σύμβολα των σαλιγκαριών. Γίνεται λόγος για μια απόπειρα φυγής από τη βάρβαρη καθημερινότητα της ελληνικής επαρχίας κατά τα χρόνια του Εμφυλίου. Η ευλογία του έρωτα, η αθωότητα και η ποίηση πετούν πάνω από τη βία, την εμπάθεια και τον παραλογισμό, για να θριαμβεύσουν στο χώρο μιας φαντασίας πιο πραγματικής από την ίδια την πραγματικότητα, εκεί όπου όλα φεύγουν για να επιστρέψουν καινούρια και ο θάνατος είναι γράμμα κενό.