...Σ' ερωτεύτηκα παράφορα το ίδιο και σε μίσησα. Χαρισματικός, αγαπησιάρης, γοητευτική αυταπάτη, φιλόσοφος, εγωπαθής, ασυνεπής, ονειροπαρμένος, τρυφερός, τρισάθλιος, ψεύτης, εραστής της σελήνης, καλλιτέχνης, των κρυφών ερώτων, γητευτής, πατέρας των παιδιών μου.

Αχ αδερφέ μου αίμα από το αίμα μου.

Αχ αδερφέ μου άκακε γίγαντα σε πέλαγος ασυνάρτητο, κολύμπησες στου φεγγαριού τις αχτίνες, ξαπόστασες, κουράστηκα αδερφέ μου. Με θρυμματισμένα τα φτερά σου γιγάντεψες το ηλιοβασίλεμα. Πισώπλατα σου την έφεραν. Είχες το λόγο της τιμής σου νόμο απαράβατο, συμβόλαιο ανδρείας και αξιοπρέπειας, τα βιβλία του Λουντέμη προσκεφάλι σου. Η χειρότερη βρισιά ήταν να σε πουν παλιάνθρωπο. Τούτο το καλοκαίρι το καρπούζι σάπιο, σάπια κι η θάλασσα...