Ο Φάμπρ ντ' Ολιβέ και ο Τεκτονικός Τύπος της Ουρανίου Γεωργίας. Η Πυθαγόρειος Μύησή του και η φιλοσοφική ανάπτυξη του Πυθαγορείου θεωρήματος. Ιστορικές αναφορές που επεξηγούν γιατί το κλειδί της εσωτερικής ερμηνείας της Γενέσεως της Παλαιάς Διαθήκης είχε χαθεί.

Η απόκρυψη του εσωτερικού νοήματος της Γενέσεως από τους Εσσαίους και η σκόπιμη παράφρασή της. Ο ντ' Ολιβέ ερμηνεύει την Γένεση με βάση το τριπλό νόημα των ιερογλυφικών που κληροδότησε ο Μωυσής ως ιερεύς του Οσίριδος. Τα ονόματα Αδάμ, Εύας, Κάϊν, 'Αβελ, Σηθ κ.λ.π. δεν αποτελούν ιστορικά πρόσωπα αλλά συμπαντικές Αρχές, Δυνάμεις και Ιδιότητες που εξελίσσονται σταδιακά εντός του Σύμπαντος (Μακρόκοσμος) και εντός του ανθρώπου (Μικρόκοσμος).Η εισδοχή του Λόρδου Βύρωνος στους Καρμπονάρους και η μύησίς του στον Τεκτονισμό. Ο ντ' Ολιβέ αντιτίθεται στον ''Κάϊν'' του Βύρωνος όχι σε λογοτεχνικό αλλά σε φιλοσοφικό εσωτερικό επίπεδο.

Ο Κάϊν και ο Αβελ αποτελούν αντίστοιχα την επεκτατική και την συσταλτική δύναμη του Σύμπαντος. Η πρώτη υπερισχύει καταπνίγοντας πρόσκαιρα την δεύτερη για να δημιουργήσει τις μορφές. Η εσωτερική ερμηνεία της πτώσεως του Αδάμ και του πειρασμού της Εύας από τον όφι.