Στο βιβλίο αυτό επιχειρείται μία προσέγγιση της Διδακτικής της Οπτικής μέσα από την Ιστορία. Προσεγγίζονται θέματα που έχουν σχέση με τις πηγές του φωτός, την ευθύγραμμη διάδοση, την ανάκλαση, τη διάθλαση, τους φακούς, την όραση, τα χρώματα και την κυματική θεωρία.

Για πολλά από αυτά τα θέματα παρουσιάζονται οι απόψεις διαφόρων μελετητών της Οπτικής και ιδιαίτερα του Αραβα Χάσαν Ιμπν Αλ Χαϊθάμ (Αλχαζέν), που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της Οπτικής. Ήταν ο πρώτος που ξεκαθάρισε το θέμα της πορείας του φωτός από τα αυτόφωτα και τα ετερόφωτα σώματα προς το μάτι του παρατηρητή. Έδωσε γεωμετρικές αποδείξεις για διάφορα θέματα, όπως είναι ο σκοτεινός θάλαμος, η ανάκλαση, η εστίαση, η διάχυτη ανάκλαση από την επιφάνεια της Σελήνης και η διάθλαση, όλα αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη διδασκαλία.

Στο βιβλίο αντιπαραβάλλεται η σύγχρονη θεώρηση του ματιού ως οπτικού οργάνου και η άποψη του Αλ Χαϊθάμ. Παρουσιάζονται επίσης θέματα που έχουν σχέση με τη διόφθαλμη όραση που μελέτη-σε ο Πτολεμαίος. Το ουράνιο τόξο εξετάζεται με βάση την προσέγγιση του Αλ Φαρίσι. Μελετώνται οι απόψεις για τα χρώματα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα και αναλύονται απλές διδακτικές προσεγγίσεις για τη σύνθεση των χρωμάτων.

Τέλος, εκτίθεται η κυματική θεωρία με έμφαση σε θέματα γεωμετρικής οπτικής. Για πολλά από τα παραπάνω θέματα προσφέρονται διάφορα λογισμικά που σχετίζονται τόσο με ιστορικά όσο και με πειραματικά θέματα.