Πρόκειται για κριτική έκδοση της Ριμάδας, που ανήκει στις παραλλαγές του Μυθιστορήματος του Αλεξάνδρου. Το Μυθιστόρημα, που εσφαλμένα αποδίδεται στον Καλλισθένη, έχει τις ρίζες του στον 3ο αιώνα π.Χ., οι σωζόμενες όμως παραλλαγές μπορούν να αναχθούν σε ένα πρότυπο που χρονολογείται περίπου στο 300 μ.Χ. Το πρότυπο αυτό μας είναι γνωστό από ένα μόνο πλήρες χειρόγραφο στα ελληνικά και από αρκετές μεταφράσεις στα λατινικά, αρμενικά, συριακά και αιθιοπικά. Υπάρχουν δύο έμμετρες διασκευές του Μυθιστορήματος στα ελληνικά: (α) το βυζαντινό ποίημα για τον Αλέξανδρο, και (β) η νεοελληνική ομοιοκατάληκτη διασκευή, η Ριμάδα, που εκδίδεται εδώ. Μιά άλλη ομάδα πεζών κειμένων ανάγεται στην ύστερη βυζαντινή περίοδο. Η αρχική της μορφή χρονολογείται στα τέλη του 15ου ή στις αρχές του 16ου αιώνα. Συγγενής με την ομάδα αυτή είναι η ονομαζόμενη Φυλλάδα του Μεγαλέξαντρου, που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1680 στη Βενετία και έκτοτε ανατυπώθηκε πολλές φορές.

Το κείμενο της Ριμάδας, που χρονολογείται μεταξύ 1490 και 1520, σώζεται σε ένα μοναδικό χειρόγραφο και σε μια σειρά από δεκατέσσερις βενετικές εκδόσεις. Πηγή της τεκμαίρεται πως ήταν μια παραλλαγή του Ψευδο-Καλλισθένη, και άμεσο πρότυπό της μια μετάφραση της παραλλαγής αυτής στην καθομιλουμένη. Ο συγγραφέας παραμένει άγνωστος. Είναι γραμμένη σε δεκαπεντασύλλαβο με άρτια ζευγαρωτή ομοιοκαταληξία.