Οι Δον Κιχώτες ανακαλύπτουν, οι 'Αμλετ επεξεργάζονται. Πώς, όμως, θα μας ρωτήσουν, μπορούν οι 'Αμλετ να επεξεργαστούν οτιδήποτε, όταν αμφιβάλλουν για τα πάντα και δεν πιστεύουν σε τίποτα;

Με βάση το σοφό καταμερισμό της φύσης, απόλυτοι 'Αμλετ, όπως και απόλυτοι Δον Κιχώτες, δεν υπάρχουν: αυτοί είναι απλά ακραίες εκφράσεις δύο διαφορετικών κατευθύνσεων, σταθμοί που οριοθετούνται από τους ποιητές σε διαφορετικές ατραπούς. Όπως η αρχή της ανάλυσης έφτασε στον 'Αμλετ στα όρια της τραγικότητας, έτσι και η αρχή του ενθουσιασμού έφτασε στον Δον Κιχώτη στα όρια του κωμικού, ενώ στην ζωή το απόλυτο κωμικό και το απόλυτο τραγικό απαντώνται σπανίως.