Στην αφιερωματική του επιστολή προς τον ηγεμόνα της Βερόνας Cangrande della Scala ο Δάντης δεν διστάζει να ποδηγετήσει την αναγνώστη της Θείας Κωμωδίας με τρόπο που εξόργισε τη νεότερη κριτική: πολλές σελίδες δαπανήθηκαν για ν' αμφισβητηθεί η αυθεντικότητα του κειμένου και όχι λιγότερες για την υπεράσπισή της.

Η προτίμηση του μεγάλου ποιητή στην ερμηνεία του έργου βάσει της θεολογικής του αλληγορίας -που διατυπώνεται ρητά στην ανάλυση του εισαγωγικού μέρους από το Πρώτο Ασμα του Παραδείσου- ήταν αναπόφευκτο να έρθει σε σύγκρουση με τις νεωτερικές απόψεις για την πολυσημία των μειζόνων καλλιτεχνικών δημιουργημάτων.