Ο Κασιμάτης ευθύνεται για τη μεταφορά σε όλους μας μιας θαυμαστής θεωρίας για το χαμένο παράδεισο.

Βαθύτατα oμηρικός, υπέρμαχος των λόγων του Ηράκλειτου, ανατολικός σε ένα βαθμό όπως ο Πιερ Λοτί, αγνωστικιστής, ένθεος όσο ο άλλος Ιωάννης της Αποκάλυψης, λατρευτικός μέσα στο ναό του Σολομώντα, μαγευτικός σούφι προερχόμενος απ' τη σοφία του Ισλάμ, ιππευτής ανατολικά του Ιαξάρτη, βασιλιάς στα Βάκτρα, παγανιστής με τα πνεύματα του δάσους στα λατρευτικά των Βορείων. Χάρη στον Κασιμάτη τόποι στην Κεντρική Ασία, τη Λατινική Αμερική, τη Σινική Θάλασσα, τους Μάγια στη Χερσόνησο Γιουκατάν, τόποι σαν το Αφγανιστάν, τη Βακτριανή, τα Σούσα, την Περσέπολη, τα Όρη Ζάκρος, βρίσκουν τη συνέχειά τους κι αποθησαυρίζουν ένα αστραφτερό DNA μετά από παύσεις αιώνων.

Σε πείσμα των καιρών, αυτός ο ρεπόρτερ, που διαβάζοντάς τον νιώθει ο αναγνώστης την ευδαιμονία του χρυσοθήρα που ανακαλύπτει ένα πλούσιο κοίτασμα για πρώτη φορά, αυτός ο δημιουργός αντιστέκεται στη φθορά σε πείσμα των καιρών και των σκοπιμοτήτων. Ιδού η αληθινή δημοσιογραφία, σε έναν κόσμο που ασφυκτιά απ' την ηγεμονία των μετρίων.