Το έργο πραγματεύεται το νομικό ζήτημα των θετικών μέτρων, δηλαδή της ενεργητικής ενίσχυσης κατηγοριών ανθρώπων, το οποίο αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα οικουμενικά προτάγματα και συνταγματικά διακυβεύματα της εποχής μας, λόγω της αμφισβητούμενης ικανότητας της τυπικής ισότητας να δημιουργήσει ένα περιβάλλον αρμονικής ανθρώπινης συνύπαρξης στηριγμένο στη συνοχή του κοινωνικού ιστού. Ο νομικός προβληματισμός αφορά τόσο τα θετικά μέτρα, ιδίως ποσοστώσεις, υπέρ των γυναικών όσο και μέτρα υπέρ φυλετικών ομάδων πρόκειται για θέμα επιστημονικού διαλόγου που από την Αμερική μεταφέρεται με τρόπο δυναμικό στην Ευρώπη, λόγω κυρίως του κοινωνικού και θεσμικού της μετασχηματισμού, αφού η de facto εγκατάλειψη της ιδέας του μονοεθνικού κράτους έφερε πλέον στο προσκήνιο και στην Ευρώπη την ανάγκη όχι μόνο ανεκτικότητας αλλά και ενσωμάτωσης διαφορετικών πολιτισμών και παραδόσεων.

Η μελέτη αποδίδει έμφαση σε τρεις έννομες τάξεις, στις ΗΠΑ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ελλάδα, και εδράζεται σε τρεις άξονες της προβληματικής των θετικών μέτρων, στη θεωρητική ένταξή τους, ιδίως μέσω της ανάδειξης της λειτουργικής σχέσης που τα συνδέει με θεμελιώδεις συνταγματικές αξίες, όπως η ίδια η γενική αρχή της ισότητας, η δικαιοσύνη και η δημοκρατία, στη θεσμική αποτύπωσή τους, με έμφαση στη διάγνωση του σημείου τομής ανάμεσα στα συνταγματικώς επιτρεπτά και στα μη επιτρεπτά μέτρα και στις δογματικές συνέπειες από τη συνταγματική αναγνώριση και πρακτική εφαρμογή τους, ιδίως δε την ένταξή τους στη πορεία εξέλιξης της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συνολικά.