Στη χώρα μας οι κανόνες τήρησης Λογιστικών Βιβλίων και έκδοσης Φορολογικών Στοιχείων περιλαμβάνονται πλέον στον Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών (ΚΦΑΣ) που απλουστεύει προηγούμενες αντίστοιχες διατάξεις του κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων (ΚΒΣ).

Συγκεκριμένα, διαφοροποιήθηκε ο τρόπος τήρησης των μερίδων αποθήκης, ενώ καταργήθηκαν τα Βιβλία παραγωγής κοστολογίου και Τεχνικών προδιαγραφών (άρθρο 8), η θεώρηση όλων των Βιβλίων και μερικών Στοιχείων (άρθρο 19), το κύρος Βιβλίων και Στοιχείων με τις Κυρώσεις και τα πρόστιμα (άρθρα 30-35), καταργήθηκαν μερικώς τα Πρόσθετα Βιβλία (άρθρο 10) και η Επιτροπή Λογιστικών Βιβλίων (άρθρο 37), ενώ τα σημαντικότερα από τα 40 άρθρα του ΚΒΣ παρέμειναν, επαναδιατυπώθηκαν και συγχωνεύθηκαν στα 14 νέα άρθρα του ΚΦΑΣ. Το πρόβλημα του ΚΒΣ δεν ήταν οι ουσιαστικές του διατάξεις, αλλά οι διατάξεις που προέβλεπαν τις διοικητικές κυρώσεις και καθόριζαν με την επίδραση τους το κύρος των βιβλίων.

Οι νέες διατάξεις στοχεύουν στην άρση των δυσλειτουργιών που οφείλονται στην αδυναμία του παλαιού θεσμικού πλαισίου να παρακολουθήσουν την εξέλιξη της τεχνολογίας και τις νέες μορφές συναλλαγών και οικονομικών σχέσεων μέσω ηλεκτρονικών τιμολογίων και "Φακέλων ελέγχου", στον περιορισμό των υποχρεώσεων των επιχειρήσεων, στη μείωση του λειτουργικού κόστους εφαρμογής τους και στον εξορθολογισμό τους.

Γενικότερα, οι απλουστευμένες διατάξεις του ΚΦΑΣ με τις γενικά παραδεκτές λογιστικές αρχές του ΕΓΛΣ [και τη συνδρομή των Δ(Λ)ΠΧΠ] αναπτύσσουν τον οικονομολογιστικό χαρακτήρα των ισολογισμών και των υποχρεωτικών βιβλίων. Η λογιστική τυποποίηση προσπαθεί, μεταξύ άλλων, να καθιερώσει ενιαίο τύπο όλων των δημοσιευμένων καταστάσεων (μικροοικονομικά) και να εξασφαλίσει αξιόπιστα στοιχεία για τον προγραμματισμό σε κοινοτικό, εθνικό και επιχειρηματικό επίπεδο (μακροοικονομικά).