Μια από τις πλέον βαθυστόχαστες και περιεκτικές μελέτες του έργου της Μέλανι Κλάιν, βασισμένη σε κλινικά παραδείγματα που καθιστούν ανάγλυφη τη συνεισφορά της στην εξέλιξη της ψυχαναλυτικής θεωρίας και τεχνικής. Η Χάνα Σήγκαλ τονίζει ότι «δεν μπορούμε να διαχωρίσουμε τις τεχνικές εκτιμήσεις από τις θεωρητικές απόψεις πάνω στους δυναμικούς παράγοντες της αναλυτικής διαδικασίας ούτε από το θεραπευτικό στόχο», προοπτική στην οποία στόχευε και ο ίδιος ο Φρόυντ: «να μετατρέψει το ασυνείδητο σε συνειδητό, να απελευθερώσει το εγώ και να το καταστήσει ικανό να αναπτυχθεί, να ωριμάσει και να θεμελιώσει ικανοποιητικές αντικειμενότροπες σχέσεις.»