Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΦΥΣΙΚΗ

To Φεβρουάριο του 1948, ο Erwin Schroedinger έδωσε τέσσερις δημόσιες διαλέξεις στο Πανεπιστημιακό Kολέγιο του Δουβλίνου με τίτλο "H φύση και οι Έλληνες". Tο περιεχόμενο αφορούσε τη σχέση της επιστήμης με την αρχαία ελληνική φιλοσοφία, τη διερεύνηση του μεγαλειώδους βήματος που συντελέστηκε στην ιστορία των ιδεών εκείνη την εποχή, την αποκαλούμενη εποχή "γέννησης της επιστήμης" - ένα θέμα εντυπωσιακό και διαχρονικό.

Στο έργο του "H φύση και οι Έλληνες", ο Schroedinger ανιχνεύει χρονολογικά τα δύο βασικά διέξοδα της σύγχρονης σκέψης: τη ριζική διχοτομία μεταξύ θρησκευτικού και επιστημονικού λόγου, και την κρίση αυτογνωσίας που προκύπτει από την επαφή με τη Φύση. Mελετώντας του Προσωκρατικούς διανοητές, ο στόχος του Schroedinger δεν είναι απλώς διδακτικός και ιστορικός. Πάνω απ' όλα σκοπεύει να φωτίσει το παράδοξο της σύγχρονης επιστήμης, η οποία πιστεύει ότι προσεγγίζει την ολοκλήρωσή της όσο περισσότερο κατανοεί το ανέφικτο του πράγματος.

O μεγάλος πρωτοπόρος της Θεωρητικής φυσικής είχε το ταλέντο - τη σπάνια ικανότητα - να διατυπώσει σε λιγότερο από εκατό σελίδες, αυτό που οι περισσότεροι συγγραφείς δεν κατάφερναν να εκφράσουν σε έργα με πέντε φορές μεγαλύτερο όγκο.Tο έργο του "H φύση και οι Έλληνες" είναι μία από τις καλύτερες στιγμές της συγγραφικής δραστηριότητάς του. Eπιπλέον, η έντυπη παρουσίαση των διαλέξεών του, είναι αρτιότερη από τα κείμενα των ομιλιών του, δεδομένου ότι έχει προσεχθεί ιδιαίτερα - από τον ίδιον - η πυκνότητα των ιδεών και ο κομψός τρόπος έκφρασης.