Ο Τζοβάνι Αστένγκο είναι σχεδόν σαράντα ετών και δουλεύει στα Γενικά Αρχεία του Κράτους, όπου αρχειοθετεί τις καθημερινές και όμως ξεχωριστές ζωές που περιέχονται σε ημερολόγια κοινών ανθρώπων. Έχει μια σύζυγο καριερίστα και δύο αξιαγάπητα παιδιά: τον Λορέντσο, έναν ενθουσιώδη και γενναιόδωρο εικοσάχρονο, και τη γλυκιά Στέλλα, ένα κοριτσάκι με σύνδρομο Ντάουν. Τον βασανίζει ακόμη ένα τραύμα από το παρελθόν, το οποίο δεν έχει επουλωθεί: ένα κυριακάτικο πρωινό, όταν ήταν δεκατριών ετών, ο πατέρας του εξαφανίστηκε για πάντα, χωρίς καμιά εξήγηση.

Μια αυγουστιάτικη αυγή, μια αυγή «απλή, κοινότοπη, χωρίς εξάρσεις και ιδιαίτερα νοήματα», ο Τζοβάνι νιώθει την παρόρμηση να επιστρέψει στο οικογενειακό του εξοχικό, στον τόπο της χαμένης του ευτυχίας, τον οποίο έχει εγκαταλείψει εδώ και δεκαετίες. Μέσα στο σπίτι αυτό υπάρχει ένα τηλέφωνο από βακελίτη. Εκείνο το παλαιό ξεχασμένο αντικείμενο γίνεται το όργανο μέσω του οποίου ο Τζοβάνι κατορθώνει να ανοίξει μια ρωγμή στο φράγμα του χρόνου και να ρίξει φως σ' ένα μυστήριο που σημάδεψε ολόκληρη τη ζωή του.