Από την "Πρώτη Νύχτα"

...με δαίμονες να μπαινοβγαίνουν στο τρύπιο του
στήθος
με αγωγούς, τρυπάνια, υπόγεια τραίνα
να τον διαπερνούν
με αυτόχειρες να καταφεύγουν στα όνειρά του

σ' ένα δωμάτιο από χώμα, σκοτεινό
που έβγαζε μόνο σε υγρές στοές
κι εγκαταλελειμμένα ουρη-
τήρια κάτω απ' την πόλη

εκεί, ταγμένος
ν' απελπίζεται, να ομνύη, ν' αναρωτιέται
αν θα τον δικάσουν κάποτε ή πόσο γρήγορα
θα τον ξεχάσουν.