Όταν τα όνειρα έχουν για καθρέπτη τους τη λίμνη, όταν αφουγκράζεσαι, το μουρμούρισμα των πλατανιών και το τραγούδι των κύκνων, τότε ίσως να θυμηθείς πως ο πραγματικός έρωτας είναι απόλυτος, μοναδικός και ανεπανάληπτος.

Όπως ο έρωτας που ανθίζει μέσα στο καταχείμωνο, στην πόλη της Καστοριάς ανάμεσα σε δύο ανθρώπους διαφορετικούς, που όμως αναζητούσαν ο ένας τον άλλον. Ένας έρωτας που θα ξεπροβάλλει μέσα από τη θλίψη της ζωής, την καχυποψία του κόσμου και τα ένοχα μυστικά.