ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΣΤΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ;

Η πανδημία του κορονοϊού αποτέλεσε μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις και απειλές του τελευταίου αιώνα για τη δημόσια υγεία, την κοινωνία και την οικονομία. Μία πρωτοφανής σε έκταση και μέγεθος κρίση, η οποία έθεσε τα κοινωνικά, οικονομικά και διοικητικά συστήματα στα όρια της κατάρρευσης, οδηγώντας σε αρκετές περιπτώσεις, και ιδιαίτερα στον τομέα της δημόσιας υγείας, στην αδυναμία κάλυψης των αυξημένων και έκτακτων αναγκών των πολιτών. Παράλληλα, η πανδημία κατέδειξε την εύθραυστη και επισφαλή βιωσιμότητα και ανθεκτικότητα των εθνικών διοικητικών συστημάτων και την αναγκαιότητα ολικής αναθεώρησης της πολιτικής και της στρατηγικής των εθνικών κρατών και των διεθνών οργανισμών, έναντι των διαρκώς αυξανόμενων και εντεινόμενων κινδύνων και απειλών σε κοινωνικό, οικονομικό, περιβαλλοντικό και γεωπολιτικό επίπεδο. Μία νέα πραγματικότητα διαρκών και αυξημένων απειλών, κινδύνων και δυσεπίλυτων προβλημάτων στην κοινωνία και την οικονομία, στην οποία οφείλουν και θα πρέπει να προσαρμοστούν τα εθνικά διοικητικά συστήματα, προκειμένου να προστατεύσουν τους πολίτες και να διασφαλίσουν το δημόσιο συμφέρον.

Η νέα αυτή πραγματικότητα των απειλών, των κινδύνων και των δυσεπίλυτων προβλημάτων επιτάσσει τη μεταρρύθμιση των υφιστάμενων μοντέλων πρόβλεψης και αντιμετώπισης των ενδεχόμενων και πιθανών κινδύνων στην κοινωνία, στην οικονομία και στο περιβάλλον και την ανάδειξη ενός νέου προτύπου διοικητικής οργάνωσης και παροχής των δημοσίων υπηρεσιών σε συνθήκες τόσο κανονικότητας, όσο και κρίσης.