Δύο αυτοκράτειρες, δύο εξέχουσες προσωπικότητες, δύο σπουδαίες γυναίκες. Στην πορεία της ζωής τους έγιναν και οι δύο μοναχές με το όνομα «Υπομονή». Αιλία Ευδοκία, πρώην Αθηναΐς, σύζυγος του αυτοκράτορα Θεοδοσίου Β΄. Ελένη Δραγάση-Παλαιολόγου, σύζυγος του Μανουήλ Β΄ και μητέρα του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Η πρώτη εμφανίζεται στην αρχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, η δεύτερη στο τέλος... Ανάμεσά τους, η σεπτή μορφή ενός ασκητή, του Οσίου Παταπίου του Αιγυπτίου.
Ποια μοίρα ενώνει αυτές τις τρεις ψυχές;
Πατάπιος, ο ταπεινός Φιλόσοφος και Όσιος. Η ζωή του ένα γοητευτικό ταξίδι, που λίγο λίγο θα αρχίσει να ξετυλίγεται μπροστά μας. Κι όσο ξετυλίγεται το φωτεινό κουβάρι, θα μας οδηγεί ρίχνοντας φως σε όλα τα κρυμμένα περάσματα και τα κομμάτια του γρίφου που ήταν απλωμένα μπροστά στα μάτια μας αιώνες τώρα, θα ενωθούν σε μία μαγική εικόνα του γήινου περάσματος μιας ψυχής σπάνιας με ουράνια χαρίσματα και δύναμη ιαματική, που ήρθε να παίξει τον ρόλο της και να αποχωρήσει αθόρυβα, έχοντας επιτελέσει τον σκοπό της.

Λένε πως οι αληθινά μεγάλοι δεν θέλουν παινέματα και διακρίσεις όσο είναι εν ζωή γιατί αυτό καθυστερεί την πνευματική τους εξέλιξη και τον δρόμο που θέλει να πάρει η ψυχή τους. Σαν φύγουν όμως, ο βίος και η πολιτεία τους είναι καλό να διδάσκονται και να εξιστορούνται, γιατί αποτελούν τα φωτεινά παραδείγματα που θα οδηγήσουν σταδιακά κι άλλες ψυχές σε φωτεινά μονοπάτια, κι από εκεί στη μεγάλη λεωφόρο της απολύτρωσης.