Έχεις υπάρξει θύμα ή θύτης αμαρτωλής ηγεσίας; Σου έχει τύχει να σου φωνάζουν, ή να σε σνομπάρουν; Να διαψεύδουν τις προσδοκίες σου, να αδιαφορούν για σένα ή να σε αντιμετωπίζουν ως αναλώσιμο εξάρτημα; Σου έχει συμβεί να μην αναγνωρίζουν τις προσπάθειές σου, να σου ζητούν περισσότερα από όσα σου δίνουν, ή να μη σου εξηγούν τι περιμένουν από σένα; Να σου γκρινιάζουν ή να σε κριτικάρουν ή να σου επιρρίπτουν ευθύνες που δεν είναι δικές σου;

Αν ανήκεις στο ανθρώπινο είδος, σίγουρα έχεις εισπράξει κάποια από αυτές τις συμπεριφορές, από τον διευθυντή σου, από τον μπαμπά και τη μαμά σου, από τον μεγαλύτερο αδελφό σου, από τους δασκάλους σου, από τους φίλους σου, τον σύντροφό σου, την πεθερά σου και πάει λέγοντας. Αν ανήκεις στο ανθρώπινο είδος, σίγουρα έχεις εκδηλώσει κάποια από αυτές τις συμπεριφορές απέναντι στα παιδιά σου, στα μικρότερα αδέλφια σου, στους φίλους, στους μαθητές σου, στον σύντροφο, στους συναδέλφους ή στους υφισταμένους σου.

Με κατανόηση, χιούμορ αλλά και σταράτα λόγια, η συγγραφέας «καταγγέλλει» αμαρτωλές, παραστρατημένες εκδοχές ηγεσίας και λάθη που κάνουμε όλοι, προσπαθώντας να ηγηθούμε ακόμα και του εαυτού μας. Απευθυνόμενη τόσο στο θύμα όσο και στον θύτη που όλοι κρύβουμε μέσα μας, μας προσκαλεί σε ένα αναγνωστικό ταξίδι εξιλέωσης, αυτογνωσίας και αυτοβελτίωσης.