«Αυτή η σωματική συνιστώσα της μητρικής συγκίνησης μεταδίδεται από σώμα σε σώμα, η επαφή με ένα συγκινημένο σώμα αγγίζει το δικό σας, ένα χέρι που σας αγγίζει χωρίς ευχαρίστηση δεν προκαλεί την ίδια αίσθηση με εκείνη ενός χεριού που νιώθει την ευχαρίστηση να σας αγγίζει». -P.Α.

«Δεν υπάρχει σώμα χωρίς σκιά, περισσότερο από ό,τι υπάρχει ψυχικό σώμα χωρίς αυτή την ιστορία που αποτελεί την ομιλούμενη σκιά του. Σκιά προστατευτική ή απειλητική, ευμενής ή δυσμενής, που προστατεύει με ένα φως υπερβολικά άπλετο ή που αναγγέλλει την καταιγίδα, αλλά, σε κάθε περίπτωση, σκιά απαραίτητη, διότι η απώλειά της θα επέφερε την απώλεια κάθε μορφής ζωής». -P.Α.

Η ΠΙEΡΑ ΩΛΑΝΙE, σημαντική μορφή της γαλλικής ψυχανάλυσης, υπήρξε ακούραστη δασκάλα και συγγραφέας, ευαίσθητη και άτεγκτη στην εκπαίδευση και στη μετάδοση μιας κλινικής εμπειρίας που βασίστηκε στο όσο το δυνατόν πλησιέστερο άκουσμα του ανθρώπινου λόγου. Ενέταξε το λόγο στην ανθρώπινη πορεία, που ξεκινά από την αινιγματική σιωπή του σώματος, διαγράφεται μέσα από την ένταξη σε μια ζωή η οποία αποθέτει τη σφραγίδα της ως προεξόφληση και συνεχίζεται διά μέσου του έργου της συλλογικής κουλτούρας, θεμελιωδώς επηρεασμένου από τα σημάδια του θανάτου και της βίας.

Η δραστήρια και δημιουργική παρουσία της Πιέρα Ωλανιέ και η συνεχής συμμετοχή της στην εξέλιξη της ψυχαναλυτικής θεωρίας και πράξης έχτισαν ένα έργο του οποίου οι πυλώνες στήριξης είναι το σώμα και η ψύχωση. Προς αυτή την κατεύθυνση, οι έννοιες του πρωταρχικού, του εικονογράμματος ή του Εγώ του λόγου επινοούνται και χρησιμοποιούνται, συνοψίζοντας την προσέγγιση μιας ιδιαίτερης ανθρώπινης εμπειρίας. Είτε ψυχωτική είτε απλώς ανθρώπινη, στην πολυπλοκότητα και στη διαχρονικότητά της, η εμπειρία αυτή υπενθυμίζει αδιάλειπτα τις δυσκολίες διάρθρωσης μιας ιδιωτικής σωματικής προ-ιστορίας με την ιστορία της ζωής, όπου ο άλλος και οι άλλοι εντυπώνουν ενεργητικά και ανεξίτηλα τη συνύπαρξή τους σε αυτό που αποκαλούμε ψυχή, αντικείμενο μελέτης της φροϋδικής μεταψυχολογίας.