Πόσες φορές ο άνθρωπος βρίσκεται σε δίλημμα;
Πράττει χωρίς να λογαριάζει τις συνέπειες των πράξεών του στο μέλλον;
Όταν ο Φίλιππος γνώρισε τη Χριστίνα, ένιωσε βαθιά μέσα του ότι εκείνη ήταν η μοναδική γυναίκα που θα ήθελε ποτέ στη ζωή του.
Δεκαοχτώ χρόνια πριν, κάτι αντίστοιχο είχε νιώσει και ο Χρήστος αντικρίζοντας την Ειρήνη.
Η Σοφία παρασύρθηκε από την έλλειψη αγάπης και τρυφερότητας και βυθίστηκε στον σκοτεινό κόσμο της απελπισίας με όσα έζησε εξαιτίας του Απόστολου.
Τι κοινό έχουν αυτές οι τρεις γυναίκες;
Τι τις συνδέει με τον Χρήστο και τις λανθασμένες επιλογές του;
Όταν ο έρωτας χτυπάει την πόρτα, δε λογαριάζει τίποτα στο διάβα του… Μόνο η μοίρα μπορεί να διορθώσει κάποια λάθη. Ίσως γιατί η μοίρα έχει ορίσει έναν ρόλο για τον καθένα. Μόνο η δύναμη της αγάπης και της συγχώρεσης μπορεί να κρατήσει ζωντανή την Ελπίδα, να χαρίσει ξανά Ζωή.
Πόσες φορές αναρωτήθηκε γιατί να μην έχει τη δύναμη να αλλάξει τη μοίρα, να γυρίσει πίσω τον χρόνο, να προλάβει τα γεγονότα, να μην τη χάσει...
Την έβλεπε ξανά με τα μάτια της φαντασίας του εκεί μπροστά του, ολοζώντανη, χαμογελαστή, ερωτευμένη, ανέμελη.
Θυμήθηκε την πρώτη φορά που πήρε το θάρρος να της μιλήσει, άκουγε ξανά τους χτύπους της καρδιάς του όταν την είδε να πλησιάζει και δεν πίστευε στην τύχη του.
Εκείνη ήταν η καθοριστική στιγμή, δε θα άφηνε την ευκαιρία να χαθεί για άλλη μια φορά, θα τολμούσε να της ζητήσει να βρεθούν μόνοι οι δυο τους, να της εκφράσει το ενδιαφέρον και τον έρωτά του...