Μία ευρεία επιλογή από το ποιητικό έργο του βραβευμένου Μανόλη Πρατικάκη, ο οποίος έχοντας διανύσει πορεία τεσσάρων δεκαετιών στον ποιητικό στίβο, από τη συλλογή Ποίηση 1971-74 (1974) μέχρι το σύνθεμα Κιβωτός (2012), αποτελεί έναν από τους περισσότερο καταξιωμένους σύγχρονους Έλληνες ποιητές.

«Το ανά χείρας βιβλίο είναι η δραστικότερη, σε σύγκριση με το παρελθόν, αυτοανθολόγηση-αναδημιουργία της ποίησης του Πρατικάκη, ως έργου εν προόδω που διυλίζεται και εκλεπτύνεται ολοένα περισσότερο, για να προσφερθούν στον αναγνώστη οι καλύτερες στιγμές του και η καθαρή ουσία του. Η γνώμη μου, πάντως, είναι ότι αυτό το βιβλίο θα παρακινήσει τους νέους αναγνώστες της ποίησής του να αναζητήσουν τα εδώ σβησμένα ίχνη του ευρύτερου έργου του. Γιατί, παρά τις επιφανειακές αλλαγές της στα θέματα, τις μορφές και τους εκφραστικούς τρόπους, η ποίηση του Πρατικάκη κατά βάθος συνέχεται και τροφοδοτείται στο σύνολό της από τον ενοποιητικό άξονα του στοχαστικού λυρισμού. Επίσης, στην πορεία της μέσα στον χρόνο ως στοιχείο συνοχής της λειτούργησε η ροπή της προς μια μεγαλειώδη και ουτοπική θεώρηση του κόσμου, ανάλογη της λειτουργίας του Πρατικάκη ως ποιητή-οδηγού. Αυτή η κοσμοθεωρία διεκδικεί το δικαίωμα να γράφεται σε μια ποίηση-ύμνο στην αέναη παρουσία του ανθρώπου, στη γήινη αίγλη του, στην αμετάθετη λειτουργία του ως στοιχείου της φύσης στις κορυφαίες στιγμές της ζωής του, όταν αναμετριέται με τον έρωτα, τον θάνατο, την αρρώστια, την τρέλα. Ένα διακριτικό γνώρισμα του Πρατικάκη, σε σύγκριση με τους άλλους σύγχρονους Έλληνες ποιητές, είναι ότι τα 11 από τα 17 ποιητικά βιβλία του είναι συνθετικά έργα μεγάλης πνοής, που δείχνουν το εύρος των συλλήψεών του, τη γερή αρματωσιά και τη συνθετική ικανότητα ενός διαρκώς ανανεούμενου και εμπνευσμένου τεχνίτη», όπως σημειώνει στον πρόλογό του ο Ευριπίδης Γαραντούδης, Καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών.