Οι Μικροαστοί είναι ένα έργο ρεαλιστικό και μαζί αλληγορικό. Εκφράζει ιδέες και κοινωνικές ζυμώσεις και ανακατατάξεις που είχαν αρχίσει να φουντώνουν από το τέλος του περασμένου αιώνα και να καταχτούν τα πλατιά στρώματα του λαού. Αποκαλύπτει τη σύγκρουση ανάμεσα στις παλιές γενιές και τις καινούριες, ανάμεσα στους μικροαστούς νοικοκυραίους με τα παλιά μυαλά και τους νέους μέσ από τη διανόηση και το αναπτυσσόμενο βιομηχανικό προλεταριάτο.

Οι ήρωες είναι πρόσωπα της καθημερινής ζωής αλλά και σύμβολα. Ταξικές δυνάμεις της κοινωνίας σε αντίθεση και σύγκρουση. Από τη μια μεριά οι μικροαστοί, περιχαρακωμένοι στο οικογενειακό κάστρο τους, πνιγμένοι στις προλήψεις, αμέτοχοι, αμαθείς, αντιδραστικοί, με μοναδική τους έγνοια το συμφέρον και την καλοπέραση, που δεν γνωρίζουν, ούτε διαισθάνονται, τι γίνεται στον κόσμον έξω, τι μπορεί να γίνει, τι πρέπει να γίνει. Κι από την άλλη ένας ολόκληρος κόσμος από νέους και παλιούς που αρχίζει ν αφυπνίζεται, με το μπόλιασμα και των νέων ιδεών, να ξεκόβει, συνειδητά είτε ασυνείδητα, από την αστική και μικροαστική τάξη και να ρίχνεται στην πάλη για μια καλύτερη ζωή. Έτσι, οι γέροι μας οι μικροαστοί, μέσα στη ζύμωση και το στρόβιλο των γεγονότων, μέσα στις νέες φιλοσοφικές και ιδεολογικές αναστροφές, μέσα στο χάος που επικρατεί στις σχέσεις ανάμεσα σ αυτούς, στα παιδιά τους και τον έξω κόσμο, αντιδρούν παράλογα, απελπισμένα. Αγαναχτούν με τον ίδιο τον εαυτό τους που δεν μπορούν να καταλάβουν, να εξηγήσουν, αυτά που συμβαίνουν μέσα στο κάστρο τους κι ολόγυρά τους.