Το Μάιο του 2011 συμπληρώνονται εβδομήντα χρόνια από τη χρονική στιγμή κατά την οποία Γερμανοί αλεξιπτωτιστές κατέλαβαν την Κρήτη. Η Επιχείρηση Ερμής ήταν ένα τόλμημα χωρίς προηγούμενο στην πολεμική ιστορία, καθώς τότε πραγματοποιήθηκαν πρώτη φορά αεραποβατικές επιχειρήσεις. Οι αμυνόμενοι γνώριζαν λεπτομερώς τα σχέδια των επιτιθεμένων και είχαν προετοιμαστεί αναλόγως, μια και είχαν κατορθώσει να σπάσουν τους γερμανικούς κρυπτογραφικούς κώδικες. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τα γερμανικά λάθη κατά την προετοιμασία της επιχείρησης, θα έπρεπε να έχει οδηγήσει τους Γερμανούς στην ήττα. Όμως, τα σοβαρά σφάλματα των αμυνομένων στο Μάλεμε έδωσαν τελικά τη νίκη στη γερμανική πλευρά, παρά τις σοβαρές απώλειες που αυτή υπέστη.

Για τον Τσώρτσιλ, η αποτελεσματική υπεράσπιση της Κρήτης ήταν η εκδίκηση για το φιάσκο στην Ελλάδα για τον Χίτλερ, ήταν η λαμπρή κατάληξη των στρατιωτικών επιχειρήσεών του στα Βαλκάνια.

Η Μάχη της Κρήτης υπήρξε η τελευταία «καθαρή» στρατιωτική επιχείρηση. Ύστερα από αυτήν ξεκίνησε η ένοπλη αντιπαράθεση της Γερμανίας με τη Σοβιετική Ένωση, η οποία προκάλεσε το ενδιαφέρον ολόκληρου του πλανήτη. Και οι δύο πλευρές πολέμησαν σκληρά αλλά τίμια, γεγονός που κατέστησε δυνατή τη συμφιλίωση των Νεοζηλανδών βετεράνων και των Γερμανών αλεξιπτωτιστών στα τέλη της δεκαετίας του '50. Στην εξιστόρηση των γεγονότων της Μάχης της Κρήτης συμπεριλαμβάνεται η σημαντική συμβολή των ελληνικών ανταρτικών δυνάμεων στις μάχες, παρουσιάζεται με κριτικό πνεύμα το σύνολο των γερμανικών, αγγλικών, αυστραλιανών και νεοζηλανδικών πρωτογενών και δευτερογενών πηγών, ενώ λαμβάνονται υπόψη οι πολιτικές, διπλωματικές, στρατηγικές και επιχειρησιακές πτυχές της.