Ο τίτλος Αναγνώσεις και θέσεις περιλαμβάνει δύο έννοιες που τις θεωρώ αναπόσπαστα δεμένες με την ποιητική και την ποίηση του Ανέστη Ευαγγέλου. Αφενός, η μετριοφροσύνη του να θεωρεί τον εαυτό του απλό αναγνώστη, ο οποίος διαβάζοντας γυρεύει περισσότερο να βρει τον εαυτό του μέσα από τα γραπτά του άλλου αφετέρου, η στέρεη πεποίθησή του ότι η τέχνη, και μαζί με αυτήν η κριτική, χρειάζεται να προβάλλουν ένα αίτημα ήθους ως σημείο επαφής τους με τον άλλον. Αν και στη μελέτη μου ''Η ποίηση της αφής. Δοκίμιο ερμηνείας της ποιητικής του Ανέστη Ευαγγέλου'', Γαβριηλίδης, Αθήνα 2008, κατά μεγάλο μέρος έχουν εξεταστεί οι βασικές γραμμές του έργου του, θα έλεγα ότι με τη συγκέντρωση των κριτικών και των ομιλιών του Εναγγέλου προκύπτουν νέα ενδιαφέροντα ερευνητικά πεδία. Στο βιβλίο, εκτός από τα καθαυτό κριτικά του, έχουν συναθροιστεί οι συνεντεύξεις που έδωσε κατά καιρούς, τις οποίες και θεωρώ σημαντικές γιατί είναι προεκτάσεις των σκέψεών του για τη λογοτεχνία και, ενίοτε, απαραίτητα συνοδεντικά για την ίδια την ποίησή του. Αρχίζουν με τη νεανική ομιλία του 1966, ''Μικρή κατάθεση για την ποίηση'', και φθάνουν στο μαχητικό του άρθρο για τις ελλείψεις και τις αλλοιώσεις που βρήκε στην ανθολογία ''Λύρα Ελληνική'' τον Βασίλη Βασιλικού, δημοσιευμένο την άνοιξη του 1994 στο περιοδικό Εντευκτήριο, λίγες μέρες πριν τον θάνατό του. Για τον εντοπισμό και τη χρονολογική και ειδολογική κατάταξη όλου αυτού του υλικού, χρήσιμη μου ήταν η μονογραφία τον Θανάση Ε. Μαρκόπουλου, ''Ανέστης Ευαγγέλου. Ο ποιητής, ο πεζογράφος, ο κριτικός'', Εκδόσεις Σοκόλη, Αθήνα 2006. Αλλά κυρίως οφείλω πολλά στην Ντίνα Ευαγγέλου, τη σύζυγο του Ανέστη, η οποία, δείχνοντάς μου την εμπιστοσύνη και τη φιλία της, έθεσε στη διάθεση μου το αρχείο τον ποιητή.