Στις τρεις και πλέον δεκαετίες από την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα, η οικονομία της χώρας προόδευσε και το κατά κεφαλήν εισόδημα υπερδιπλασιάστηκε και έφτασε τα 25.000 ευρώ, που έγινε το ισχυρό εθνικό μας νόμισμα μετά την ένταξη στην ΟΝΕ. Η επεκτατική, όμως, αυτή ανάπτυξη δεν άλλαξε τις καθυστερημένες δομές της οικονομίας και δεν έλυσε τα διαρθρωτικά της προβλήματα, με αποτέλεσμα ο υψηλός πληθωρισμός, η ανεργία και τα διπλά ελλείμματα του προϋπολογισμού και του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών να αποτελούν μόνιμη απειλή και τελικά να οδηγούν σε ανατροπές κυβερνήσεων. Όπως προκύπτει από τις μαρτυρίες αυτού του βιβλίου, το πολιτικό σύστημα της χώρας, με την αδυναμία του να εκσυγχρονίσει την οικονομία, επιβεβαίωσε την υποταγή του στον λαϊκισμό και την αιχμαλωσία του από τις συντεχνίες, κομματικές και συνδικαλιστικές.

«Η Ιστορία είναι πάντα διδακτική, και ο αναγνώστης θα βρει μέσα στα κείμενα αυτά πολύτιμο υλικό που θα τον πείσει ότι η ελληνική οικονομία σκόνταψε τις τελευταίες δεκαετίες στα ίδια εμπόδια που αντιμετωπίζει και σήμερα και, ακόμη, ότι οι δυσκολίες που φράζουν τον δρόμο μας έχουν έναν διαχρονικό και διακομματικό χαρακτήρα, αφού ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε η Νέα Δημοκρατία ως κυβερνήσεις κατάφεραν να νικήσουν τις δυνάμεις της αδράνειας, είτε αυτές εκφράζονταν από τους κομματικούς μηχανισμούς και τις πελατειακές σχέσεις είτε εκπροσωπούνταν από τις γνωστές συντεχνίες που με τα προνόμιά τους κρατούν αιχμάλωτες τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου».