Φέροντας το όνομα του μεγάλου σοφιστή από τους Λεοντίνους της Σικελίας, το έργο επιχειρεί να αναδείξει την πολεμική του μεγάλου φιλοσόφου εναντίον της σοφιστικής και των εκπροσώπων της.
Κείμενο εξαιρετικής δυναμικής, με πολυσχιδείς φιλοσοφικές προοπτικές και αντιμαχόμενες προσεγγίσεις, ο «Γοργίας» διαπερνά με ενάργεια και πολλές φορές με αναγνωρίσιμη από τον σημερινό αναγνώστη κυνικότητα, το σύνολο της ηθικής σφαίρας και προβληματικής.

«Το δίκαιο του ισχυρότερου», η αντίθεση «νόμος-φύση», η «ρητορική», η «πειθώ», η «δικαιοσύνη», το «αγαθό», η «πολιτική», η «δημοκρατία», η «τυραννίδα», είναι μερικές από τις έννοιες που διαπλέκονται, υπό τη δίνη μιας φιλοσοφικής έριδας ανάμεσα στη σωκρατική υπεροχή του νου και στη φυσικοδικαιϊκή Καλλίκλεια αντιμετώπιση, που αναγνωρίζει το δίκαιο στην πλευρά της ανυπέρβλητης ισχύος και στηρίζει το δικαίωμα του ισχυρού ατόμου να κρατά κάτω από την εξουσία του τις ασθενέστερες φύσεις.