Με φόντο την πόλη της Θεσσαλονίκης και με το Βαρδάρη, σταθερό μουσικό μοτίβο, να τρυπώνει σε σκέψεις και συναισθήματα, τέσσερις γυναίκες ξετυλίγουν τις ιστορίες τους. Σε πρώτο πρόσωπο και χρόνο ενεστώτα, μ' ένα γρήγορο κι αγωνιώδη ρυθμό μιλούν για τον εαυτό τους και τη ζωή τους, χωρίς να κρατούν κρυμμένα μυστικά. Αποκαλύπτονται γιατί έχουν φτάσει σε όρια που δε χωρούν περιστροφές, γιατί η πραγματικότητα έχει κάνει τα προσχήματα να καταρρεύσουν.

Ο ?ούρειος άνεμος είναι ένα βιβλίο για την ανθρώπινη ψυχή, για τις εσωτερικές συγκρούσεις, τον έρωτα, τις διαψεύσεις, τους συμβιβασμούς, το ασυνείδητο. Είναι ένα βιβλίο για την καθημερινή ζωή συνηθισμένων ανθρώπων που προσπαθούν να δουν τον εαυτό τους και τους άλλους με μάτια που «δεν έχουν συνηθίσει σε πραγματικές ορατότητες». Μπερδεμένοι ανάμεσα σε αυτό που νομίζουν ότι βλέπουν και σε αυτό που συμβαίνει πραγματικά, αιχμάλωτοι στις αυταπάτες τους, άλλοι κατορθώνουν να βρουν τελικά ένα δρόμο κι άλλοι συντρίβονται σ’ ένα τέρμα που μοιάζει προκαθορισμένο.

Η συγγραφέας, Αλεξάνδρα Μητσιάλη, γράφει αυτές τις τέσσερις ιστορίες προσεκτικά, διεισδύοντας στον ανθρώπινο ψυχισμό. Οι εξομολογήσεις, όμως, των γυναικείων προσώπων της δεν είναι ομφαλοσκοπήσεις χωρίς αφετηρία και προορισμό αλλά ο καμβάς μιας πραγματικής ζωής με τις αιτιακές σχέσεις της, τα ρήγματα και τα παραληρήματά της. Με λόγο κοφτό και αιχμηρό, ο οποίος έχει μια ιδιαίτερη μουσικότητα, αποδίδει τις κορυφώσεις της ψυχικής έντασης, τις αναδιπλώσεις των σκέψεων και των συναισθημάτων και τις σκιές που αφήνουν οι οδυνηρές συνειδητοποιήσεις και τα αδιέξοδα στον εσωτερικό κόσμο των ανθρώπων.

Αξιοσημείωτο στο ?ούρειο άνεμο είναι ότι οι πρωταγωνίστριες συναντιούνται αλλά δε γνωρίζονται ποτέ, παραμένοντας μέχρι το τέλος νοητικά κατασκευάσματα η μια της άλλης, εξιδανικευμένες προβολές «μιας ελλειμματικής ζωής που προσφέρεται για παρατήρηση». Παράλληλες ζωές, τόσο διαφορετικές αλλά και τόσο ίδιες μεταξύ τους. Όπως άλλωστε οι ζωές όλων των ανθρώπων.