Ο άγνωστος στην άλλη άκρη του διαδρόμου έχει ανοίξει την πόρτα του βαγονιού. Δεν είναι τυχαίο, γιατί εκείνη την ώρα το τρένο κόβει ταχύτητα. Τα φρένα στριγκλίζουν και ο άντρας πηδάει, χάνεται κουτρουβαλώντας πίσω από τις αντιστηρίξεις της σιδηροδρομικής γραμμής. Ο Μαιγκρέ ούτε που το σκέφτεται, τρέχει και νάτος κι αυτός στο κενό. Πέφτει στα πλάγια, κάνει τρεις τούμπες, σταματάει δίπλα σε μια σειρά συρματοπλέγματα.
Η κατάσταση είναι γελοία. Ο Μαιγκρέ αναρωτιέται σε ποιο ένστικτο υπάκουσε πηδώντας από το τρένο. Δεν ξέρει ούτε που βρίσκεται!
Γιατί ο άγνωστος δεν κινείται καθόλου; Παραμένει μια σκιά γονατιστή. Είδε άραγε τον Μαιγκρέ που τον ακολούθησε;
-Έε! Εκεί κάτω του φωνάζει ο Μαιγκρέ ψάχνοντας το περίστροφο μέσα στην τσέπη του.
Δεν προλαβαίνει να το τραβήξει. Βλέπει κάτι κόκκινο. Και αισθάνεται ένα χτύπημα στον ώμο πριν ακόμη ακούσει την εκπυρσοκρότηση.