Το Σμυρνέικο τραγούδι και το πρώιμο ρεμπέτικο που ξεπήδησε από αυτό δεν είναι ένα είδος μουσικής, ώστε να αποδέχεται κάποιο ορισμό. Είναι ένας τρόπος ζωής. Οι στίχοι του χαράζουν τους πραγματικούς κοινωνικούς κανόνες της εποχής του, που δεν συμφωνούν πάντοτε με αυτούς που πρεσβεύουν οι άλλες κοινωνικές τάξεις. Περιβάλλουν με συμπάθεια ή ακόμη και θαυμασμό τον μικροαπάτεώνα, υμνούν τα κατορθώματα των ανένταχτων λαϊκών ηρώων, στιγματίζουν τους ανάρμοστους έρωτες και τα αποτρόπαια εγκλήματα, προβάλλουν τον επιτυχημένο επαγγελματία-εργάτη, παρηγορούν τους αρρώστους από φυματίωση, αναθεματίζουν την ξενιτειά και γενικά δημιουργούν ένα κοινωνικό πρότυπο άνδρα και γυναίκας. Ακόμα και στο θέμα των ναρκωτικών, αποδέχονται τα λεγόμενα ελαφρά και καταδικάζουν τα βαριά.