Την εποχή που ήμουνα πολύ αντικοινωνικός, ήρθε ένα στράτευμα εκπαιδευτικοί, ήρθε ο γυμνασιάρχης μου, ένας άγνωστος, κύριος Δούκας είπε, και με στενοχώρησε μέσα στο μαγαζί. Δεν ξέρω τίποτα για το κολιέ χόκους πόκους, του απάντησα, θα το κατάπιε κανένας κροκόδειλος. Πράγμα περίεργο, άρχισε να κλαίει, μ' αγαπούσε ο εκπαιδευτικός, και θυμήθηκα τη Θεσσαλονίκη, όπως φαίνεται από το ποδήλατο. Είσαι μπλεγμένος άσχημα, μου είπε, τα κέρατά του τα τραγίσια. Ένεκα που σε πιάσανε με τη γυναίκα, ένεκα βέβαια και το κολιέ της.

Ο Σάκης Σερέφας κάνει μια διαδρομή στη λογοτεχνημένη Θεσσαλονίκη. "Δεν είναι παρά μόνο μία από τις κειμενικές διαδρομές που μπορεί κανείς να ακολουθήσει σε αυτή την πόλη", εξομολογείται ο ίδιος. Aλλωστε η Θεσσαλονίκη με έναν περίεργο τρόπο αγγίζει όλους όσοι περνούν από εκεί και αφήνει ανεξίτηλα σημάδια που γίνονται λόγος, γίνονται πεζά, ποιήματα και τραγούδια.