Η νεότερη πεζογραφία μας χαρακτηρίζεται από την πολυμορφία των ενδιαφερόντων της, τόσο από την άποψη των θεματικών επιλογών, όσο και από τη μορφολογία του ύφους και του ήθους της. Σε τούτο δεν συντείνει η διαίρεση η ομαδοποίηση των συγγραφέων σε "γενιές". Η ηλικιακή ταυτότητα των λογοτεχνών, ένα καθαρά "στατιστικό" στοιχείο ιδιότητας, δεν έχει ποτέ καθοριστική σημασία. Aλλωστε, στη λογοτεχνία δεν υπάρχουν γενιές, υπάρχουν σχολές, που προϋποθέτουν τις ομοιότητες η τις διαφορές που ξεχωρίζουν τις ομάδες. Δεν έχει σημασία το γεγονός της ηλικίας. Συγκαιρινοί συγγραφείς δεν σημαίνει κατ' ανάγκη συμμέτοχοι στο ίδιο πιστεύω η στην ίδια τεχνοτροπία. Απεναντίας, υπάρχουν συγγραφείς που ανήκουν σε διαφορετικές δεκαετίες η εικοσαετίες κι όμως ενώνονται μεταξύ τους από άποψη μορφής ή περιεχομένου. Γι αυτόν το λόγο, σε τούτο το τόμο συνυπάρχουν και παλιότεροι και νεότεροι..