«Είμαστε υπερήφανοι που δεν οφείλουμε, μέχρι στιγμής, τίποτε σε καμία πολιτική οργάνωση, εθνική ή διεθνή. Η στήριξη που θέλουμε, που επιζητούμε και έχουμε ανάγκη, είναι η στήριξη της εθνικής και διεθνούς κοινωνίας των πολιτών, και είναι οι ειρηνικές και πολιτικές κινητοποιήσεις που περιμένουμε. Δεν είναι τα όπλα και οι πολεμιστές ούτε οι στρατιωτικές ενέργειες που μας λείπουν. 'Οσον αφορά το πρώτο, όπλα και πολεμιστές, έχουμε ό,τι μας χρειάζεται. 'Οσον αφορά το δεύτερο, τις στρατιωτικές ενέργειες δηλαδή, έχουμε την ικανότητα που έχουμε, κι αυτό μας αρκεί. Εκείνο που αναζητούμε, εκείνο που έχουμε ανάγκη και θέλουμε, είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι, χωρίς κομματική ή άλλη παρέμβαση, να συμφωνήσουν πάνω στο τι δε θέλουν και στο τι θέλουν. Κι όταν αποφασίσουν τι θέλουν, να οργανωθούν για να το διεκδικήσουν (κατά προτίμηση με πολιτικά και ειρηνικά μέσα), στοχεύοντας όχι στην κατάληψη της εξουσίας αλλά στην ορθή άσκησή της. Γνωρίζω πως θα πείτε ότι μια τέτοια θέση είναι ουτοπική και καθόλου ορθόδοξη, αλλά να, οι ζαπατίστας αυτό πιστεύουν. Κι αυτό δεν μπορούμε να το αλλάξουμε».