ΛΕΝΙΝ ΚΑΙ ΤΡΟΤΣΚΙ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΘΕΡΜΙΔΩΡ

Την 9η του Θερμιδώρ, ενδέκατον μήνα του Γαλλικού Επαναστατικού Ημερολογίου (1794), εκδηλώθηκε συνωμοσία κατά της επαναστατικής κυβέρνησης των Ιακωβίνων και του ηγέτη τους Ροβεσπιέρου από τη συντηρητική πτέρυγα της Εθνοσυνέλευσης και της δεξιάς των Γιρονδίνων.
Οι Θερμιδωριανοί, όπως ονομάστηκαν οι συνωμότες, που εξέφραζαν τα συμφέροντα της αστικής τάξης, προετοίμασαν συνειδητά την αντεπανάσταση, αφόπλισαν τον λαό, ψήφισαν αντί δραστικό Σύνταγμα και ευνόησαν τη διαρπαγή των δημοσίων γαιών και κτημάτων και την κερδοσκοπία του χρηματιστηρίου.
Το Διευθυντήριο σύντριψε κάθε λαϊκή αντίδραση και προετοίμασε την κυριαρχία του Ναπολέοντα ανακηρύσσοντάς τον σε πρώτον ύπατο της Δημοκρατίας. Το 1799 ο Ναπολέων ανάτρεψε το Διευθυντήριο και το 1804 ολοκληρώνει το Ναπολεόντειο Θερμιδώρ, με την αυτοανακήρυξή του σε Αυτοκράτορα.
Τηρουμένων των αναλογιών, το Σοβιετικό (σταλινικό) Θερμιδώρ ακολουθεί την ίδια πορεία. Συντελούντων των δυσμενών συνθηκών και προϋποθέσεων στην πορεία οικοδόμησης του πρώτου εργατικού κράτους, η γραφειοκρατία ανυψώνεται πάνω από την κοινωνία, σχηματίζεται σε προνομιούχο στρώμα με συμφέροντα τελείως αντίθετα από αυτά των εργαζομένων και του σοσιαλισμού, και τελικά καταλήγει στη διάλυση της ΕΣΣΔ και των άλλων εργατικών κρατών και στην παλινόρθωση του καπιταλισμού.